In dit topic is ruimte voor discussie naar aanleiding van het document "vriendschapsevangelisatie" dat uitgedeeld is op KickOff 1, op 10 oktober 2006.

heb ik iets gemist?

Anders houden jullie ff intern overleg met je cie!

heb ik iets gemist?

Ik heb 'em! Ik heb 'em!

Goed zo! Nu nog lezen en je mening erover vormen

Mening vormen moet hij nu toch wel een beetje kunnen na een paar besturen met mening vormen in hun beleid

Ik had het A4'tje van de KO al gelezen en nu heb ik de bijlage bij de RSM ook gelezen.
Ik vind het een schitterend stuk, echt brilliant! Ik heb echt het gevoel dat het op een uiterst goede manier met zeer veel finesse beschrijft hoe vriendschapsevangelisatie 'werkt'. Ik heb er nieuwe inzichten van gekregen en het heeft me weer met m'n neus de goede kant uit gezet. Echt tof!

Wie heeft er al praktijkervaring met vriendschaps- of voor mij part collega evangelisatie?

Ik heb in mijn Ichthus tijd wel eens een paar keer een vriend/collega meegenomen, hij was erg geinteresseerd en we hebben ook een paar gesprekken gehad. Dat heeft voor hem niets aan zijn 'levensopvatting' veranderd, maar de boodschap had hem wel bereikt. wie weet ooit..
In ieder geval vraag ik me vaak af hoe dit praktisch in te vullen, wanneer en hoe begin je met iemand over geloof?
Vaak krijg ik de mogelijkheden wel doordat ik keuzes moet maken, doordat mensen merken dat ik dingen anders doe en daarop reageren. soms leg ik dan uit waarom. Meestal is diegene dan begripvol, maar nauwelijk geinteresseerd en blijft het daar dus bij.
Is het nodig dat we meer doen als 'getuigen' van het evangelie? Zouden we onze vrienden/kennissen/collega's kring meer actief moeten benaderen?

Ik had het A4'tje van de KO al gelezen en nu heb ik de bijlage bij de RSM ook gelezen.

en afgelopen KO + bijbehorend stuk in de claridad, die ook gelezen?

(A4-tje heeft volgens mij niet iedereen berijkt )

Wie heeft er al praktijkervaring met vriendschaps- of voor mij part collega evangelisatie?

Ik heb in mijn Ichthus tijd wel eens een paar keer een vriend/collega meegenomen, hij was erg geinteresseerd en we hebben ook een paar gesprekken gehad. Dat heeft voor hem niets aan zijn 'levensopvatting' veranderd, maar de boodschap had hem wel bereikt. wie weet ooit..
In ieder geval vraag ik me vaak af hoe dit praktisch in te vullen, wanneer en hoe begin je met iemand over geloof?
Vaak krijg ik de mogelijkheden wel doordat ik keuzes moet maken, doordat mensen merken dat ik dingen anders doe en daarop reageren. soms leg ik dan uit waarom. Meestal is diegene dan begripvol, maar nauwelijk geinteresseerd en blijft het daar dus bij.
Is het nodig dat we meer doen als 'getuigen' van het evangelie? Zouden we onze vrienden/kennissen/collega's kring meer actief moeten benaderen?

ik denk dat je vooral door je houding veel uitstraalt. Met wat oppervlakkigere kennissen of collega's, ben je denk ik afhankelijk van of ze jou vragen gaan stellen over waarom je bepaalde keuzes maakt, bepaalde dingen doet, etc.

In goede vriendschappen is ook je houding heel belangrijk, want juist in vriendschappen zullen er dan wel gesprekken komen lijkt me. Omdat je als vrienden toch interesse hebt in elkaar, in wat je bezig houdt, in wat je belangrijk vindt etc.

Het begint dus gewoon bij je houding. Niet te veel gaan focussen op 'ik moet een gesprek hebben', dat werkt averechts. Straal gewoon door je christelijke houding veel uit.
Daarnaast is gebed heel belangrijk. Bid voor je vriend/kennis/collega. En bid voor jezelf, dat je Gods licht en liefde mag doorgeven in wie jij bent.
En tot slot: laat de rest maar aan God over Ook als jij geen verandering ziet in iemands leven, kan het best zijn dat God wel aan het werk is. En dat eerste vrijwel onzichtbare stapje, is net zo belangrijk als de laatste stap om echt voor God te kiezen.

Zelf heb ik welgeteld een keer mogen mee maken dat een vriend tot geloof kwam (en hij zit nu op ichthus rara wie is het), maar dat zie ik niet als mijn soloactie. Het was heel erg meegaan met wat God van me vroeg, mijn ogen openhouden, bereid zijn. Het was ook helemaal niet complex, gewoon nuchter en gehoorzaam zijn.
Het is heel frustrerend om je te laten leiden door de omstandigheden. De desinteresse los je niet zomaar op. Mensen moeten zelf drijfveren hebben (of eentje is ook al heel wat ). Mijn motto is dan ook: laat de Geest het leiden, en alles komt op zijn tijd. En dit kan lekker zweverig worden, maar ik zie geen andere manier. In mijn ogen is de enige manier om te weten wanneer je effectief kunt bidden voor iemand, wanneer je iemand kunt uitnodigen, wanneer je wat moet zeggen is om 'aan te voelen' wat de Geest wil (en dat gaat natuurlijk nooit tegen de bijbel in, maar de bijbel biedt niet altijd uitkomst in specifieke situaties), en dit is een leerproces. In mijn zweverige ervaring is het een sterke vrede/overtuiging in mijn hart als de het de tijd is. Of de omstandigheden kunnen leiding geven (als je 10x per dag de zelfde bijbeltekst tegenkomt etc.).
Dus: genieten van het leven, lekker in de wereld staan, en go with the holy flow

Amen

Is het nodig dat we meer doen als 'getuigen' van het evangelie? Zouden we onze vrienden/kennissen/collega's kring meer actief moeten benaderen?

Ik denk dat we niet meer moeten doen dan dat, maar dat we dat juist meer moeten doen :
-Een gebedsgroep op de faculteit/werk kan (eventueel letterlijk) wonderen doen. Momenteel gebeuren er leuke dingen op die van de medische faculteit . Je hebt er trouwens al een met twee mensen.
Zie ook www.bedrijfsgebed.nl
-Een leuke sportclub, studieverenigingscommissie of andere gezelligheidsvereniging is ideaal om vriendschappen te maken buiten Ichthus, en goed voor de gezondheid/ontspanning/CV. Het scherpt je geloof en je basis ook nog ns, want ze denken wel na hoor, die mensen in de wereld (afgezien van de evolutietheorie)! En het mag ook leuk zijn. Juist dat is ook zo'n mooi getuigenis, dat we leven.

Zelf zie ik het ook wel een beetje als een sport/spel (stiekempjes want het is natuurlijk allemaal bittere ernst). Op een creatieve manier inspelen op de omstandigheden, scherp blijven, van de gelegenheid gebruik maken. Daar is geen handboekje voor
[/i]

De zaterdagmiddag loopt ten einde, tijd om oude topiques op te rakelen. Na een week vol van het Marcusevangelie blijft bij mij de vraag hangen: hoe ga ik met mijn vrienden om? Hoe laat ik Jezus aan de mannen in mijn collegegroep zien?
Vanmiddag bedacht ik me dat ik zelf eigenlijk niet eens weet wat hen bezighoudt, laat staan hoe ik kan laten merken dat Jezus echt wel relevant is..
Een risico van eens stevig nadenken is dat je wettisch tegen getuigen aan gaat kijken, dat het een heilig moeten wordt. Wat is wel de goede manier van ermee omgaan?

Addendum: zijn er nog fossielen die het besproken document nog tevoorschijn kunnen toveren?

Goeie vraag Dirk! Ben ook benieuwd naar het betreffende document

Ik denk dat je er zeker erg bewust van moet zijn hoe je omgaat met je omgeving. Laatst op kluft hebben wij geconstateerd dat je bewust en onbewust aardig wat invloed uitoefent op de mensen om je heen.

Daarom is het zeker goed om na te denken over hoe je omgaat met studiegenoten, huisgenoten, vrienden etc. Het is zeker niet nodig (en het werkt averechts) wanneer je altijd maar over Jezus wilt praten () maar ik denk dat je best (en vrij makkelijk zelfs) iets van Jezus kan laten zien in je gedrag en in de keuzes die je maakt.

En lees voor de rest de voorgaande reactie van Proeme maar, want daar sluit ik me helemaal bij aan

En lees voor de rest de voorgaande reactie van Proeme maar, want daar sluit ik me helemaal bij aan

ik moest even lezen wat ik 3 jaar geleden geschreven had. Maar ik ben het er inderdaad nog steeds mee eens.

Met name die zin over het eerste onzichtbare stapje is denk ik heel belangrijk om te beseffen.

Hoewel we zeker wonderen mogen verwachten, gebeuren ze niet altijd zoals wij ze misschien verwachten! Denk niet dat je met een gesprek iemand direct kan bekeren, maar wees open voor gesprekken en wees een goed voorbeeld. Het is als met een zaaier die het zaad zaait. Hij gaat slapen en staat weer op, en ondertussen groeit het zaad vanzelf, zonder dat hij weet hoe. En als het tijd is voor de oogst, haalt hij het graan van het veld (Marcus). Je weet nooit hoeveel impact je (onbewust) op iemand kan hebben, bij God is alles mogelijk!

schaamteloze plug.
Vanmorgen tjilpte @pastormark 'Seven ways to be a missonary in college'
Een lijstje met hele mooie, concrete mogelijkheden: wie heeft er zin om punt 5 mee in de praktijk te gaan brengen?

Ik geloof dat ik op dit moment in een vriendschapsevangelisatie zit. Ik ben jaren geleden (6) op vakantie geweest en daar heb ik een vriendin ontmoet, omdat we een beetje uit elkaar buurt wonen mailen we een hoop. Op het moment van de vakantie moest ik nog niks van het christendom hebben maar ik was wel een beetje geïnteresseerd in spirituele dingen. Zij was/is zo'n zweverig type dat zich meer bezighoudt met "de kracht van het nu", het boeddhisme, dat soort dingen. Weer thuis mailden we ook een hoop over zulke onderwerpen, want het trok mij ook wel. Maar ik kwam ook in aanraking met het christendom en met Ichthus. Ik ben min of meer geïchthusevangeliseerd Dus ik heb die vriendin ook steeds op de hoogte gehouden over hoe en waarom ik steeds meer ben gaan geloven (in de loop van vorig jaar was dat). Nou mailde zij mij zonet: goh, ik geloof dat je nou toch wel echt in Jezus gelooft he, zou je mij wat meer over hem kunnen vertellen, want ik ben ook toch wel in hem geïnteresseerd..."
Amen

Vet cool!

wie heeft er zin om punt 5 mee in de praktijk te gaan brengen?

Zijn er mensen die zin hebben om Hebreeën door te lezen op een terrasje? Ideale manier van het nuttige met het aangename combineren.

leuk plan, indien het morgen zonnig is

Ik zeg: het dakterras van de UB

hoe laat?

11 uur, kw voor 1 of 3 uur?

ik weet niet of LA Pêcheur om 11 uur al wakker is
1245 lijkt me een prima tijd, ik zal eens kijken of ik huisgenoten kan meeslepen

Uit betrouwbare bron (lees: mijn oor) heb ik vernomen dat LA Pêcheur al wakker is
Ik zou opzich wel mee willen doen maar ik heb wel college van 11 tot 13. Kan iemand me rond 1 uur op de hoogte brengen van de locatie?

nice nice, ben nog effe druk voor school, dus hoe later hoe beter voor mij. Kan t ook 15.00? Maar wat gaan we eigenlijk doen dan?

1500 uur is wat mij betreft ook prima, ik ben voor

Moet er een gitaar mee, of is dat te enthousiast?

by the way: @ Lewistick ik was zeker weer aan t zingen
En verder: ik was er om half 9 al uit hoor! tss

@LA Pêcheur: Hoe raad je het zo.
En ik kan niet meer om 1500, maar veel plezier dan maar

Het was superleuk! Gewoon een bijbelstudie over Hebreeen doen in the midst of the drukke UBkantine

Volgende week weer?

Het was superleuk! Gewoon een bijbelstudie over Hebreeen doen

en bidden (maar toen was je al weg)


Maar ik ben voor! Gewoon een halfuurtje!